به نیجریه خوش آمدید

نیجریه در جنوب شرقی آفریقای غربی است و به طور رسمی به عنوان جمهوری فدرال نیجریه شناخته می شود. این کشور نام خود را از یکی از رودخانه های اصلی کشور، رودخانه نیجر، به دنبال ادغام نیروهای تحت الحمایه شمالی و جنوبی در سال 1914 گرفته است. این کشور بیش از 400 گروه قومی و قبیله ای را گرد هم آورد تا مستعمره نیجریه تحت استعمار بریتانیا را تشکیل دهد. دولت.

نیجریه در سال 1960 از امپراتوری بریتانیا استقلال یافت و در سال 1963 به جمهوری تبدیل شد. اندکی پس از استقلال، نیجریه درگیر یک جنگ داخلی تلخ 30 ماهه از سال 1967 تا 15 ژانویه 1970 بود که درگیری ها رسماً پایان یافت. این کودتاها و ضدکودتاهای متوالی را به راه انداخت که نیجریه را به مدت 29 سال تحت دیکتاتوری نظامی نگه داشت، به استثنای دوره کوتاهی بین 1979 تا 1983. دموکراسی نمایندگی در سال 1999 به نیجریه بازگشت.

نیجریه با جمعیتی حدود 211 میلیون نفر پرجمعیت ترین کشور آفریقا است. این کشور همچنین با مساحت 923768 کیلومتر مربع (تقریبا چهار برابر وسعت بریتانیا) هفتمین کشور پرجمعیت جهان است. نیجریه از شمال با نیجر و چاد همسایه است. در غرب توسط جمهوری بنین؛ و در شرق توسط کامرون. نیجریه با گینه استوایی، غنا و سائوتومه و پرنسیپ مرزهای دریایی مشترک دارد. انگلیسی زبان رسمی است، در حالی که Naira واحد پول رسمی است. ابوجا پایتخت نیجریه است در حالی که لاگوس مرکز تجاری و بزرگترین شهر آن از نظر جمعیت است.

نیجریه مانند اکثر کشورهای آفریقایی دارای منابع طبیعی فراوانی است. گفته می شود که به سختی هیچ منبع طبیعی وجود دارد که نیجریه در مقادیر کم یا زیاد در اختیار نداشته باشد. ملت همچنین از نعمت نیروی انسانی فراوان برخوردار است. نیجریه دارای نیروی کار ماهری است که می تواند به خوبی با همتایان خارجی خود رقابت کند. اکثر نیجریه ای هایی که به دلیل مشکلات اقتصادی یا رژیم های سرکوبگر کشور را ترک کرده اند، در زمینه های علمی، مهندسی، فناوری، پزشکی و تجارت در کشورهای مختلفی که اکنون در آن زندگی می کنند، آثار خود را به جا می گذارند. هفتم

مسیحیت برای اولین بار در قرن پانزدهم از طریق کاشفان پرتغالی به نیجریه آمد، اما نتوانست ریشه ای پیدا کند زیرا با تجارت مخلوط شده بود. تأسیس کلیسا در نیجریه به اسقف اعظم آجی کروتر، برده سابق، نسبت داده می شود که پس از آزادی تصمیم گرفت به عنوان مبلغ به قوم خود، یوروبا در جنوب غربی نیجریه بازگردد. فعالیت های تبلیغی بعدی توسط مبلغان غربی شاهد گسترش انجیل از جنوب نیجریه به شمال و سایر نقاط کشور بود. امروزه حدود 50% از نیجریه ای ها به مسیحیت (اعم از اسمی و فعال) اعتقاد دارند. کلیسای نیجریه به طور فعال در سراسر کشور درگیر کار تبلیغی است
ملل جهان

آزار و اذیت مسیحیان در نیجریه همیشه وجود داشته است، اما این آزار و شکنجه پس از ظهور گروه تروریستی بوکوحرام در سال 2009 افزایش یافت. گروه‌های جهادی دیگری نیز ظاهر شدند، مانند دولت اسلامی استان غرب آفریقا (ISWAP)، مبارزان فولانی گله‌داران و غیره. درهای باز نیجریه را یکی از سخت ترین مکان ها برای مسیحی بودن در دنیای معاصر توصیف کرده است. نیجریه در فهرست جهانی دیده بان در میان 50 کشوری که مسیحیان در آنها شدیدترین آزار و شکنجه را دارند در رتبه هفتم قرار دارد.

متأسفانه، آزار و شکنجه مسیحیان در نیجریه یا کمتر گزارش شده یا توسط مطبوعات غربی به اشتباه ارائه شده است. هنگامی که کل یک جامعه مسیحی ویران می شود و مردم قتل عام می شوند، اغلب به سیاست، جنایت، راهزنی، اختلافات کشاورزی، فقر یا حتی تغییرات آب و هوایی نسبت داده می شود. مسیحیان در شمال نیجریه رنج زیادی کشیده‌اند و بهای هنگفتی برای ایمان خود پرداخته‌اند، با این حال بسیاری از آنها استقامت کرده‌اند و مصمم هستند که نور انجیل خاموش نشود.

نماز پایه اصلی کلیسای نیجریه بوده است. علیرغم چالش هایی که نیجریه با آن روبرو بوده است، کلیسا همچنان معتقد است که نیجریه نقش مهمی در برداشت جهانی آخرالزمان ایفا می کند.